اعتیاد جوانان به مواد مخدر، تصویری است که کل جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد و سبب نگرانی می شود.خانواده هایی که متوجه می شوند فرزندشان از مواد مخدر استفاده می کنند، احساسات زیادی مانند خشم، شرم، گناه، و اضطراب را تجربه می کنند.کارشناسان خاطرنشان می کنند که این احساسات اغلب در طول درمان اعتیاد متضرر می شوند.به همین دلیل در مبارزه با اعتیاد خانواده ها باید خونسرد باشند.
متخصص روانپزشکی دکتر گل اریلماز اهمیت نگرش خانواده ها در مبارزه با اعتیاد را بسیار مهم تلقی می کند.اغلب سوالاتی که خانواده ها در زمان مبارزه با اعتیاد می پرسند این است که :چگونه باید با فرد معتاد رفتار کنیم ؟دکتر اریلماز پاسخ این سوال را در دوبخش مورد بررسی قرار می دهد :
زمانیکه خانواده ها متوجه می شوند نزدیکان آن ها به مواد یا الکل اعتیاد دارند ،ممکن است فکر کنند :چگونه می تواند این کار را انجام دهد ،حتما اشتباهی رخ داده است ،کجا اشتباه کرده ایم ،او کسی نیست که این کار را انجام دهد ،اگر کسی متوجه شود آبروی ما می رود و …این افکار باعث می شود خانواده ها احساسات شدید و دشوار خشم، گناه، اضطراب و شرم را تجربه کنند.این احساسات بسیار طبیعی هستند و کنترل آن ها دشوار است.
در فرآیند اعتیاد اغلب خانواده ها به دلیل احساسات بیش از حد ممکن است آسیب های جبران ناپذیری وارد کنند.به همین دلیل خانواده ها باید بتوانند احساسات خود را کنترل کنند و خونسرد باشند.
خونسردی و تعیین قانون و تحریم ها از سمت خانواده ممکن است به فرد معتاد کمک کند.به همین دلیل، خانواده ها باید به جای بحث های مکرر با افراد، قوانین روشن را تنظیم کنند و اگر این قوانین مورد احترام قرار نگیرند، تحریم های پیش بینی شده اعمال شود.زیرا اگر فردی مشکلی با مصرف ماده مخدر یا الکل نداشته باشد یعنی اگر دیگران با وی مخالفت نکنند ،به مصرف آن ماده ادامه خواهد داد.
اگر شما به دلیل آبرو یا ترس از واکنش اطرافیان سعی کنید موضوع و نتایج آن را پنهان کنید ،باعث می شوید شرایط بسیار بدتر شود.افرادی که به شخص معتاد در پنهان کردن اعتیاد آن ها چه در محیط علمی و چه در محیط های کاری کمک می کنند ،در واقع باعث تشویق فرد به ادامه اعتیاد می شوند.ما اغلب به خانواده هایی که اینگونه رفتار می کنند ،می گوییم که اگر شخص معتاد تحت فشار قرار نگیرد ،هیچ موقع تغییر نخواهد کرد.زیرا اگر فرد با اعتیاد مشکل نداشته باشد ،هرگز آن را ترک نخواهد کرد.
دکتر اریلماز می گوید :اعتیاد یک بیماری قابل تکرار است.او همچنین در ادامه می گوید :پس از ترک حمایت خانواده بسیار مهم است.شخص ترک کننده ممکن است به دلایل مختلف دوباره به سمت مواد برود.تنها عامل موثر بر شروع دوباره انگیزه فرد است. انگیزه ثابت نیست.انگیزه ممکن است در طول زمان زیاد و یا کم شود.فردی که انگیزه زیادی برای ترک ماده مخدر /الکل دارد، ماده را ترک می کند، اما در عین حال، انگیزه او ممکن است کاهش یابد و ممکن است دوباره شروع شود .
دلایلی مانند شکست عاطفی ,شکست مالی ،احساس تنهایی و…. سبب می شود که انگیزه فرد تحت تاثیر قرار گیرد و دوباره به سمت مواد برود.بنابراین رویکرد خانواده و کیفیت روابط با فرد در فرآیند ترک، این انگیزه را بالا می برد.دوره بعد از ترک برای خانواده ها بسیار دشوار است.بعضی خانواده ها تصور می کنند که فرد دیگر هیچ وقت به سمت مواد مخدر یا الکل نمی روند.اما متاسفانه که این یک باور غلط است.
ما همیشه به خانواده ها تاکید می کنیم نحوه صحبت وبیان شما از اهمیت ویژه ای برخوردار است.سعی کنید فرد را حمایت کنید و احساسات وی را درک کنید.زیرا در این دوره حمایت عاطفی شما از اهمیت خاصی برخوردار است.
منبع:
https://varune.com/%D8%B1%D8%A7%D9%87%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%AF/
معمولاً افسردگی در معتادان (الکل یا دارو) از طریق روان درمانی و داروهای ضد افسردگی، درمان میگردد. مطالعات نشان دادهاند که درمان از طریق داروهای ضدافسردگی در کاهش افسردگی بین الکلیها موثر است. البته باید توجه داشت که دارو درمانی، تنها بخشی از طرح و برنامه درمان است و نمیتواند جایگزین روان درمانی گردد. درک این نکته حائز اهمیت است که دارو درمانی باید توسط متخصصی که آشنایی کامل به سوء مصرف و وابستگی به مواد دارد صورت گیرد، زیرا برخی از داروهایی که برای درمان افسردگی تجویز میگردند خودشان ممکن است اعتیادآور باشند.
کسانی که به مصرف الکل و سایر مواد مخدّر وابستگی دارند غالباً از بیماریهای روانی نیز رنج میبرند. عدم درمان بیماریهای روانی این افراد، درمان اعتیاد آنها را نیز مشکلتر و پیچیدهتر میسازد.
به گزارش تابناک، افسردگی یکی از مسائل رایج در بین معتادان است. تشخیص بین افسردگی حاد و آشفتگی هیجانی ناشی از اعتیاد به دلایل زیر میتواند مشکل باشد:
اکثر داروها از جمله الکل، مسکّنها و آرامبخشها خودشان اثر شلکنندگی و رخوتآور دارند.
بسیاری از نشانههای افسردگی در خلال ترک اعتیاد ظاهر میشوند. برای مثال، متعادان به کوکائین معمولاً سه تا پنج روز پس از آخرین مصرف، دچار خواب آلودگی و رخوت شدید میشوند.
مصرف الکل یا مواد مخدّر یک نوع بیخیالی ایجاد میکند که تأثیر هیجانی رویدادهای روزمره را کاهش میدهد. بدون مصرف این مواد، همان هیجانها و احساسات دوباره برای فرد وجود خواهد داشت و او ممکن است آنها را غیرعادی بپندارد.
دوران اعتیاد، تراژدیهای زیادی از قبیل: طلاق، از دست دادن حضانت فرزندان، از دست دادن کار و . به همراه دارد که باعث غم و اندوه زیادی میگردد.
از دست دادن ارتباط با دیگران میتواند سبب غم و اندوه گردد. الکل و دیگر مواد مخدّر معمولاً به صورت «بهترین دوست» فرد در میآیند. دوستی که همیشه حاضر است و باعث آرامش و تسکین میگردد.
بسیاری از نشانههای افسردگی معمولاً با پرهیز از مصرف الکل و دارو از بین میروند.
افسردگی حاد چیست؟
افسردگی حاد یا افسردگی عمده یک نوع بیماری است که بدن، ذهن و فرایندهای فکری را درگیر میکند. برخورد و خوراک و خواب فرد، بر نحوه نگاه کردن به خود و بر نحوه تفکر تأثیر میگذارد. اختلال افسردگی مشابه حالت غم و اندوهی که گاهی برای هر کس پیش میآید نیست. این اختلال نشانه ضعف شخصی نیست و وضعیتی نیست که آرزوکنیم خود به خود برطرف گردد. افرادی که دچار افسردگی میشوند نمیتوانند به آسانی «خود را جمع و جور کنند» و بهتر شوند. نشانههای افسردگی در صورتی که درمان صورت نگیرد میتوانند هفتهها، ماهها یا حتی سالها باقی بمانند.
نشانههای افسردگی
هر کس که دچار افسردگی میشود لزوماً همه نشانههای افسردگی را با هم ندارد. بعضیها فقط چند نشانه و برخی دیگر تعداد بیشتری از نشانهها و عوارض بیماری را پیدا خواهند کرد. همچنین شدّت عوارض نیز از یک فرد به فرد دیگر و در طول زمان متفاوت است.
این نشانهها عبارتند از:
احساس غمگینی، اضطراب یا «خالی بودن» مداوم
احساس ناامیدی و بدبینی
احساس گناه، بیارزش بودن یا بیپناهی
از دست دادن علاقه به فعالیتهایی که قبلاً خوشایند بودند.
کاهش انرژی، خستگی و کندی
مشکل در تمرکز، یادآوری یا تصمیمگیری
بیخوابی یا خواب بیش از حدّ
چه مواد و داروهایی اعتیاد آور هستند؟
مواد اعتیاد آور طیف بسیار وسیعی را در برگرفته و عمدتا شامل مواد مخدر( مثل تریاک، هروئین، شیره، کدئین، دیفنوکسیلات، مرفین، پتدین، متادون، ترامادول، کرک، تمجزیک یا بوپرنورفین …) ،مواد محرک و توهم زا (مثل کوکائین، شیشه ، اکستازی، حشیش،LSD …)، برخی آرام بخشها ( عمدتا از داروهای گروه دیازپام)، سیگار، الکل می باشد. با توجه به تعریف اعتیاد و نقش مهم وابستگی روانی در آن موارد دیگری از جمله ، اینترنت نیز اعتیاد آور می باشند.
علایم و نشانه های فیزیکی و جسمی سوءمصرف مواد :
1) سرخ شدن چشمها
2) نگاه های مات به مدت طولانی
3) نامفهوم و جویده شدن طرز صحبت
4) عدم تعادل در حرکات
5) کم شدن توجه به نظافت
6) محلهای متعدد تزریق سرنگ در بدن
7) غیبت های مکرر از کلاس درس و کاهش علاقه به تحصیل
8) بی قراری شدید
9) تغییرات ناگهانی خُلق
10) به مشام رسیدن بوهای غیر عادی از دهان یا لباس
11) وجود سوزنها و سنجاق
اعتیاد (همچنین:خوگیری) حالتی، که در آن شخص به علت روانی یا مصرف مواد شیمیایی، طبیعی دچار ضعف اراده درکنترل تکرار اعمال خود میشود هرچند ضعف اراده فی نفسه بیماری نیست ولی به علت عوارضی که بر سیستم عصب مرکزی شخص ایجاد شده به عنوان بیماری فرض میشود و این بیماری با ایجاد اختلال در کنترل بر سیستم رفتار-پاداش، باعث تکرار آن رفتار میگردد.[۱]بیماری اعتیاد مدارهای عصبی مربوط به نظام پاداش، انگیزش، و حافظه را در مغز دچار اختلال کرده، و اختلال در این سیستمها در مغز باعث بروزعوارض بیولوژیکی، فیزیولوژیکی، اجتماعی و روحی میگردد.[۲] بررسی اعتیاد به عنوان عارضهای روانی، اجتماعی و اقتصادی از دیدگاه علوم پزشکی، روانشناسی و جامعهشناسی و همینطور از دیدگاههای فلسفه، قانون، اخلاق ومذهب صورت میگیرد. از سال ۱۹۶۴ میلادی،سازمان بهداشت جهانی استفاده از عبارتوابستگی دارویی یا وابستگی به دارو را به جای اصطلاح اعتیاد توصیه نمودهاست.
در عموم به لحاظ مفهومی، بیماری اعتیاد یکبیماری اصلی، مزمن و عصبی است، که در اثر عواملی ژنتیکی، فیزیولوژیک و اجتماعی رشد و بروز پیدا میکند، بهطوریکه وجه مشخصهٔ این بیماری اختلال در کنترل انجام عملی، یا احساساجبار در انجام یک عمل مشخص، با وجود آگاهی نسبت به عواقب خطرناک آن باشد.[۳]
وابستگی به مواد (مواد مخدر و مشروبات الکلی)، یا عادتهای ناهنجار، یک اختلال روان پزشکی و روانشناسی بوده که از یک سو، معنای لغت خوشبختی را در زندگی فرد و خانواده او از بین میبرد و از سوی دیگر آسیبهای اجتماعی و اقتصادی بیشماری را به همراه دارد. در تعریف دیگری از اعتیاد به مواد آمدهاست، اعتياد جايگزينی مزمن است، یعنی مواد مخدر بیرونی، چه گیاهی و چه شیمیایی و حتی الکل، جایگزین مواد مخدر و یا مواد شبه افیونی طبیعی جسم انسان یا فرد معتاد شدهاست.
درباره این سایت